Co trzeba zapewnić podczas rozwoju przemysłu?

Z dotychczasowego przebiegu wykonania Planu Sześcioletniego w przemyśle i z aktualnych potrzeb gospodarki narodowej w ciągu najbliższych dwóch.lat wypływają następujące główne zadania w zakresie produkcji przemysłowej.

W celu zabezpieczenia dalszego szybkiego rozwoju gospodarki narodowej, a w szczególności przyśpieszenia tempa wzrostu produkcji rolnej, a także produkcji przemysłu artykułów konsumcyjnych – dla osiągnięcia na tej podstawie istotnej poprawy stopy życiowej, konieczne jest dalsze konsekwentne realizowanie socjalistycznego uprzemysłowienia kraju. Wzrost produkcji globalnej przemysłu socjalistycznego w 1953 roku wyniesie w stosunku do ub. roku około 16 proc., zaś w ciągu najbliższych dwu lat średnie roczne tempo wzrostu produkcji przemysłu socjalistycznego winno wynosić około 11-12 proc. Procentowe zmniejszenie tempa wzrostu produkcji przemysłu było przewidziane przez Plan Sześcioletni i wiąże się z osiągnięciem stosunkowo wysokiego poziomu produkcji przez przemysł ciężki i z koniecznością dostosowania tempa wzrostu produkcji przemysłowej do tempa wzrostu zaopatrzenia w surowce. Produkcja globalna przemysłu socjalistycznego winna wzrosnąć w ciągu najbliższych dwóch lat o około 23-24 proc. i osiągnąć tym samym poziom blisko 4,5 razy większy niż w roku 1938, wobec czterokrotnego wzrostu założonego w Planie Sześcioletnim. W rozwoju przemysłu należy zapewnić:

– a) dalszą rozbudowę przemysłu środków wytwórczości, a zwłaszcza hutnictwa żelaza i metali nieżelaznych, przemysłu maszynowego, przemysłu chemicznego, przemysłu materiałów budowlanych oraz bazy paliwowo-energetycznej ,

– b) znaczny wzrost produkcji przemysłu artykułów kon- sumcyjnych przy wzbogaceniu asortymentu oraz polepszeniu jakości produkcji,

– c) rozwijanie w szerokiej mierze i w szybkim tempie gałęzi przemysłu o charakterze surowcowym, zwłaszcza wydobycia rud żelaza oraz gałęzi opierających się o krajową bazę surowcową.

Przez przyśpieszenie tempa wzrostu produkcji przemysłu artykułów konsumcyjnych zmienią się odpowiednio proporcje w tempie rozwoju przemysłu środków wytwórczości (grupa A) i przemysłu artykułów konsumcyjnych (grupa B). W okresie lat 1954-1955 tempo wzrostu produkcji grupy A i grupy B winno kształtować się w zasadzie na tym samym poziomie.